Profilaktyka dotycząca bezpiecznego korzystania z internetu

BEZPIECZNY INTERNET

 

  1. Rozmowa o zjawiskach, które mają miejsce w internecie – czym jest cyberprzemoc i czy są sposoby  reagowania w sytuacji, gdy ktoś jest nękany online.  Jeśli przydarzy się coś, co nas zaniepokoi lub  zdenerwuje, możemy ze wszystkim się zwrócić do zaufanej osoby, np. nauczyciela.  Jeśli  ktoś dokucza innej osobie w sieci, wystarczy, powiadomić odpowiednie osoby, tj. rodzice, nauczyciele, policja lub zadzwonić pod numer
  2. Ustal czas przeznaczony na aktywności w internecie.
  3. Rodzicu !
  • Obserwuj dziecko  i zwróć szczególną uwagę na niepokojące zachowania (np. nadmierną agresję, odizolowanie, nadwrażliwość, utratę zainteresowania innymi   aktywnościami).
  • Rozmawiaj z dzieckiem. Zasygnalizuj mu, że się o nie martwisz, spróbuj  wytłumaczyć swoje obawy.
  • Spróbuj dowiedzieć się, co jest powodem uzależnienia twojego dziecka  od internetu, a także        w jakich sytuacjach korzysta ono intensywniej   z sieci.
  • Spróbuj stopniowo ograniczać dziecku czas spędzony na korzystaniu  z internetu. Dbaj o to, aby nagradzać dziecko za każdy postęp
  • Postaraj się wspólnie z dzieckiem znaleźć pomost między czasem  spędzanym w świecie wirtualnym a rzeczywistym. Zaproponuj offline challenge (cyfrowy detoks), który polega  na odłączeniu się od wirtualnej rzeczywistości na minimum 48 godzin.
  • Pamiętaj, że swoją postawą wobec mediów cyfrowych wpływasz  na zachowanie swoich dzieci w tym obszarze. Jesteś dla nich przykładem.
  1. Rozmowa o zasadach ochrony prywatności w internecie - jakie zagrożenia wiążą sięz nadmiernym publikowaniem   informacji o sobie, zamieszczaniem swoich zdjęć i filmów w sieci, dzieleniem się na portalach społecznościowych swoimi myślami   i przeżywanymi uczuciami. Internauci mogą wykorzystać takie informacje.  Wszystko, co publikujemy może być skopiowane. i rozpowszechnione niekoniecznie w taki sposób, w jaki byśmy chcieli. Jeśli decydujemy się na publikowanie swoich zdjęć, np. na portalach   społecznościowych, bezpiecznie jest ustawić w statusie prywatności opcję, która umożliwi oglądanie ich tylko przez znajome osoby. Należy pamiętać aby zawsze wylogowywać się z serwisu (portalu   społecznościowego, poczty, komunikatora itp.) po zakończeniu sesji. W ten sposób zabezpieczamy swoje konto przed niepowołanym dostępem   innych osób.

W przypadku młodszych dzieci, należy zainstalować programy ochrony  rodzicielskiej i antywirusowe na sprzęcie, z którego dziecko korzysta.

  1. Rodzicu !
  • Porozmawiaj z dzieckiem o problemie uwodzenia w sieci. Wytłumacz, że  nawiązywanie kontaktów przez internet może być niebezpieczne, bo trudno zweryfikować, czy osoba, z którą się rozmawia, jest tym,   za kogo się podaje.
  • Porozmawiaj z dzieckiem o jego znajomych z internetu. Jeśli w gronie  swoich znajomych ma osoby, których nie zna z życia realnego, warto, aby je usunęło lub ograniczyło dostęp do publikowanych przez siebie   materiałów.
  • Zaoferuj dziecku wsparcie i powiedz, żeby zawsze informowało Cię, jeśli  jakaś obca osoba będzie poruszała tematy związane z seksualnością lub  inne, które je zaniepokoją.
  • Poinformuj dziecko o możliwości zgłoszenia takiej sytuacji policji.
  • Bądź uważna (-y), nietypowe zmiany w zachowaniu dziecka mogą  niekiedy świadczyć o tym, że jest w niebezpiecznej relacji.
  • W razie wątpliwości szukaj wsparcia specjalistów – skontaktuj się  z telefonem dla rodziców        i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa   dziecka 800 100 100.

Nękanie w sieci

 

  1. krok pierwszy: doświadczanie cyberprzemocy może być bardzo bolesne. Na początek należy nie wpadać w panikę, zachować spokój  i zdrowy rozsądek. Nawet jeśli zdarzyło się zachować nieodpowiedzialnie w sieci (np. zamieścić swoje zdjęcie, ujawnić intymne informacje itp.), nikt nie ma prawa wykorzystać tego do krzywdzenia innej osoby.
  2. krok drugi: szczera rozmowa z kimś bliskim
  3. krok trzeci: ustalenie dalszego planu działań – co zrobić aby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa i nie doprowadzić do eskalacji prześladowania, tj.

nie należy utrzymywać kontaktu ze sprawcą, nie odpowiadać na e-maile,  telefony, nie pisać komentarzy w sieci itp.

nie należy kasować dowodów: e-maili, SmS-ów, mmS-ów zdjęć, filmów,

należy zastanowić się nad zmianą swoich danych kontaktowych w komunikatorach, zmianą adresu        e-mail, numeru telefonu komórkowego itp.

należy zmienić ustawienia komunikatora tak, żeby nikt spoza listy kontaktów nie mógł się z nami komunikować.

  1. krok czwarty: zabezpiecz dowody cyberprzemocy pomóż dziecku zabezpieczyć dowody cyberprzemocy. Dowodami mogą być e-maile,  SmS-y i mmS-y, wpisy na stronach internetowych,  komentarze do wpisów lub do zdjęć w serwisach społecznościowych, na blogach, w fotogaleriach itp.,  zdjęcia, grafiki,  treści rozmów prowadzonych przy użyciu komunikatorów lub czatów.

Pamiętaj, aby zanotować datę i czas otrzymania materiału, treść wiadomości oraz, jeśli to możliwe, dane nadawcy (nazwę użytkownika, adres e-mail, numer telefonu komórkowego itp.) lub adres strony www, na której pojawiły się  szkodliwe treści. Zapisane pliki należy zachować na dysku komputera. Bardzo ważne jest, aby w skopiowanym tekście nie dokonywać żadnych zmian. Należy także zapisać i zachować link do strony, na której te treści się znalazły. Takie zabezpieczenie dowodów nie tylko ułatwi dalsze postępowanie  dostawcy usługi (odnalezienie sprawcy, usunięcie szkodliwych treści  z serwisu), ale również stanowi materiał, z którym powinny się zapoznać wszystkie zaangażowane w sprawę osoby.

  1. krok piąty: należy zgłosić naruszenie regulaminu do administratora serwisu. Większość serwisów społecznościowych posiada zapisy w regulaminach  dotyczące cyberprzemocy. Przemocowe zachowania, takie jak dręczenie,  nękanie, prześladowanie, podszywanie się pod inne osoby i kradzież tożsamości,  są zabronione i mogą być zablokowane przez dostawców usługi. Osoba  poszkodowana lub świadek przemocy może zgłosić do administratora serwisu naruszenie regulaminu i zażądać interwencji – zablokowania konta agresora, usunięcia szkodliwych treści. do podjęcia takiego działania  zobowiązuje administratora serwisu art. 14 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r.  o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Zgłoszenia można dokonać za pomocą specjalnych przycisków lub formularzy powiadomień na stronie serwisu. jeśli ich nie ma, można wykorzystać zamieszczone w zakładce „Kontakt” danej witryny. Zgłaszając naruszenie nalezy powołać się na odpowiedni przepis regulaminu danego serwisu oraz dołączyć dowody cyberprzemocy.

Niektóre serwisy posiadają rozbudowany system wsparcia  dla użytkowników i zgłaszania nadużyć:

  1. krok szósty: rozmowa ze sprawcą jeżeli wiesz, kto stoi za cyberprzemocą np. jest to koleżanka lub kolega ze szkoły czy osiedla), porozmawiaj ze sprawcą i/lub  z jego rodzicami.

Po pierwsze, to szansę na ustalenie okoliczności  zdarzenia, poznanie motywów działania sprawcy oraz na znalezienie rozwiązania konfliktowej sytuacji.

Po drugie – współpraca ze sprawcą cyberprzemocy pozwoli na najszybsze usunięcie z sieci szkodliwych materiałów, które tam zamieścił. niekiedy taka prosta interwencja może okazać się wystarczająca.

  1. krok siódmy: podjęcie współpracy ze szkołą i nawiązanie współpracy z dyrekcją lub nauczycielami.  Należy wówczas poinformować wychowawcę klasy lub pedagoga szkolnego      o zaistniałej sytuacji. Prawo oświatowe zobowiązuje szkoły do zapewnienia uczniom bezpieczeństwa i podejmowania interwencji, jeśli to bezpieczeństwo zostanie zagrożone. Szkoły mają także obowiązek współpracy z rodzicami zarówno sprawców przemocy, jak i uczniów, którzy agresji doświadczają. procedury postępowania w przypadku stwierdzenia przemocy wobec ucznia nakładają na szkoły obowiązek:
  • ustalenia możliwych okoliczności zdarzenia, sprawców przemocy  i ewentualnych świadków zdarzenia;
  • zabezpieczenia dowodów;
  •  poinformowania o sytuacji rodziców uczniów – uczestników zdarzenia;
  •  zastosowania wszelkich środków dyscyplinujących wobec agresorów, zgodnie                              z obowiązującym statutem szkoły i rodzajem przewinienia;
  • powiadomienia policji, gdy sprawa jest poważna, zostało złamane prawo lub sprawca nie jest uczniem szkoły i jego tożsamość nie jest nikomu znana.

 

Przydatne strony:

 

  • Akademia NASK www.akademia.nask.pl
  • program Safer internet www.saferinternet.pl
  • Strona kampanii „nie zagub dziecka w sieci”  www.gov.pl/niezagubdzieckawsieci
  • dyżurnet.pl www.dyzurnet.pl
  • cybernauci www.cybernauci.edu.pl
  • cyfrowobezbezpieczni www.cyfrowobezpieczni.pl
  • fundacja orange www.fundacja.orange.pl
  • fundacja dajemy dzieciom Siłę www.fdds.pl